Z Berlina partia podróżowała pierwszą klasą do Rygi na Łotwie, a następnie do Sztokholmu, gdzie wsiadła na statek do USA, przybywając w marcu 1940 roku. "Ucieczka" jest udokumentowana w książce " Ocalona z Rzeszy" (2004) przez Bryan Mark Rigg doktora z Cambridge i profesora z American Military University.

"Jak na ironię, bez pomocy Rebbe Schneersohna, nie byłoby ratunku dla jego zięcia i kolejnego rabina Menachema Mendla Schneersona, który był w stanie ocalić Menachema Mendla od rządu i kontaktów z Departamentem Stanu USA, z Vichy France w 1941 roku, zanim zostały zamknięte granice. " (Wikipedia) 

Ratowanie to przeczy prawdzie, że naziści byli antysemitami zdeterminowanymi do eksterminacji europejskiego żydostwa. Przeciwnie, popiera to pogląd, że ci z Chabadu są, w słowach Tima Fitzpatricka, "głową węża Illuminati" dzierżącymi niesamowitą niewidzialną władzę nad wydarzeniami na świecie. Popiera pogląd, że żydowscy bankierzy Illuminaci, którzy podobnie jak Chabad są kabalistycznymi satanistami, oni wywołali II wojnę światową, by zniszczyć Niemcy i zapewnić pretekst (masowe morderstwo głównie zasymilowanych Żydów) do ustanowienia państwa Izrael.

(Canaris czyniący masoński znak "ręka w szyję")

Ratowanie Schneersona zostało zaprojektowane przez admirała Wilhelma Canarisa, który był masonem (kabalistą) i prawdopodobnie krypto-Żydem. Canaris był świadomy scenariusza i w szczytowym momencie nazistowskiego sukcesu w sierpniu 1940 r. ostrzegł rumuńskiego ministra Michaela Sturdzę (a później generała Franco), że Niemcy przegrają wojnę.

Departament Stanu USA, bastion Illuminatów był częścią spisku, by poświęcić miliony Żydów, aby usprawiedliwić powstanie Izraela. Zrobili jednak wyjątek dla rabina Schneersona i jego partii. Dlaczego? Ponieważ Chabad był odpowiedzialnym wspólnikiem.

"Po spotkaniu z Żydowską Radą Starszych, odpowiedzialną za warszawskie getto ogłosił komisarz:" Urzędnicy!Przywódcy! Panowie przybyli. "Około szesnastu lub siedemnastu poważnie wyglądających Żydów zostało wprowadzonych i zajęło miejsca wokół dużego owalnego stołu. W świąteczną krótką godzinę uznano tych Żydów za spersonalizowane certyfikaty (na białym twardym papierze, 40 przez 40 cm), po lewej duże złote insygnia narodowe z literami gotyckimi i pieczęć z oryginalnym podpisem Adolfa Hitlera. 

Świadectwa te zapewniły pełną ochronę tych Żydów, ich rodzin i własności przez Wielką Rzeszę Niemiecką. Włączono słowa podziękowania i błogosławieństwa Hitlera w imieniu narodu niemieckiego. Wokół tego stołu z jego wybitnymi Żydami i w tej świątecznej godzinie nikt nie czuł nienawiści, wojny ani spisku ... 

Kiedyś w naszych dyskusjach powiedziano mi z pasją: "Nasza rasa musi nauczyć się ofiary!" Później dowiedziałem się od żydowskich faszystów: "Spośród tych, nadal będziemy pozwalać 60%" gryźć ziemię przed Madagaskarem [tj. Izraelem]."

Jeden z komentatorów, który przeczytał Memorandum Hoyera, powiedział: 

"Trzeba pamiętać o intensywnym między-żydowskim napięciu i kontraście, przede wszystkim pomiędzy celami Żydów zasymilowanych na poziomie narodowym a światem żydostwa i syjonizmu, które są o wiele głębsze niż związki pomiędzy wierzącymi i niewiernymi Żydami. ... jedna grupa Żydów padła ofiarą drugiej ... "(Story, 532)